Dzisiaj wraz z dziećmi z zaprzyjaźnionego przedszkola „Tajemniczy ogród” odwiedziliśmy ponownie Las Bielański. 22 dzieci wraz z Panią Agnieszką i sześciorgiem opiekunów wybrało się na wycieczkę wypróbowanym szlakiem wiosennej wyprawy. Nasze zadanie było pozornie proste: co się w lesie zmieniło od
Jedziemy autobusem nr 197
Nasza wyprawa zaczęła się od emocjonującej jazdy autobusem. „Ale tłok” wyrwało się na cały głos któremuś dziecku po wejściu do autobusu, na co współpasażerom od razu roześmiały się twarze. „Musimy być cicho w autobusie” oponowała uśmiechnięta, ale czujna Pani Agnieszka. Po minięciu stacji metra tło zmniejszył się i nie minęło dużo czasu, kiedy dojechaliśmy do pętli „Gwiaździsta”, gdzie nasz autobus nr 197 się zatrzymał.
Już na pętli autobusowej naszą uwagę przykuł dziwny, biały „śnieg”, który gnany wiatrem uparcie przyklejał się do wysychającego błota w kałużach.
Pierwszym przystankiem na naszej wycieczce była łąka w sąsiedztwie parku linowego. Najpierw zastanawialiśmy się, skąd wzięła się woda przy wale powodziowym, po którym biegnie Wisłostrada. Zastanawialiśmy się, skąd i dlaczego płyną rzeki i dlaczego rzeka zamienia się w jezioro. Potem bawiliśmy się różnymi gatunkami roślin, zaglądaliśmy w kretowiska i w kwiaty.
Nie, to nie to…
Kiedy dzieci już nabawiły się atrakcjami, które można było znaleźć na łące, weszliśmy wgłąb starego lasu. Przypomnieliśmy sobie, że Las Bielański jest na wiele sposobów lasem zabytkowym. Ma zabytkowe ukształtowanie terenu w postaci teras zalewowych i dolinek erozyjnych ukształtowanych przez wody płynące po ustąpieniu lodowca. Są w nim stare, zabytkowe drzewostany i grube, zabytkowe drzewa. Żyje w nim wiele gatunków starych lasów, które wolno się przemieszczają i próżno ich szukać tam, gdzie las rośnie zaledwie od kilkudziesięciu lat. Należą do nich zawilce, które spotkaliśmy wiosną. Dziś zobaczyliśmy jaskra kosmatego.
Jaskier kosmaty (Ranunculus lanuginosus) w grądzie niskim.
W Lesie Bielańskim wszystko się pozmieniało – zamiast pojedynczych liści, na dnie lasu kłębiły się stada pędów gajowca żółtego, który wił się i kręcił. „Czy gajowiec może być wyższy od drzewa?”. Okazało się, że tak, … o ile drzewo się przewróci. Znaleźliśmy też ostatnie, leniwie ziewające liście zawilca.
SAMSUNG CAMERA PICTURES
Odnaleźliśmy ponownie poznaną na wiosnę roślinę, która na lato zmienia swoje ubranie. „Miodunka? Ćma! Miodunka? Ćma! Latem inną suknię ma!”.
Na koniec zrobiliśmy sobie zdjęcie pod tym samym drzewem, co wiosną. Latem wyglądało ono zupełnie inaczej :-).
SAMSUNG CAMERA PICTURES
Jakie niesamowite są pory roku!