Byadminer
Przedwiośnie to okres, w którym mchy i porosty czują się optymalnie. Ewapotranspiracja jest o tej porze rę niska, więc mchy, które nie posiadają ochronnej warstwy kutikuli na swojej epidermie, mogą rosnąć bez obawy o utratę wody. Mają równiez szerokie spektrum termicznych wymogów dla fotosyntezy, niektóre gatunki potrafią uzyskiwać zysk netto przy temperaturze -8 do -10 st. C a przy 5 st. C osiągać najwyższy poziom asymilacjo CO2.
Urodzony w szpitalu na ul. Madalińskiego na Warszawskim Mokotowie. Wychowany wśród nieistniejących już pól, zmiennowilgotnych łąk i piaskowych muraw Rembertowa. Absolwent biologii środowiskowej na Uniwersytecie Warszawskim (1996). Magisterium z procesów odnawiania się drzew w Parku im. Paderewskiego wykonane w Ogrodzie Botanicznym UW. Doktorat z ekologii inwazji klonu jesionolistnego w Puszczy Białowieskiej pod kierunkiem prof. dr hab. Janusza Falińskiego (2002). Od 2002 r. pracownik naukowo-dydaktyczny w Wyższej Szkole Ekologii i Zarządzania w Warszawie, gdzie wykładał m.in. przedmioty: "Praktyka roślinoznawcza", "Ekologia ogólna", "Ekologia stosowana", "Urządzanie obiektów architektury krajobrazu", "Dendrologia", "Fitosocjologia", "Monitoring środowiska". W latach 2004-2009 opiekun Koła Nakukowego Stosowanej Ekologii Roślin, od 2009 przekształconego w nieformalną grupę badawczą Pracownia Stosowanej Ekologii Roślin. Promotor kilkudziesięciu prac inżynierskiej i magisterskich na kierunkach architektura krajobrazu i ochrona środowiska. Pasje: ekologia, prywatne życie roślin, pedagogia i psychologia, antropologia filozoficzna, dobra muzyka i muzykowanie, muzyka chóralna i liturgiczna. Prywatnie: szczęśliwy mąż pięknej humanistki i ojciec trójki nieobliczalnych dzieci.
You must be logged in to post a comment
About the author